به معنای پلاسمای غنی از پلاکت است. پلاکت‌ها یکی از سلول‌های خونی هستند که وظایفی مانند لخته کردن خود و بهبود زخم را بر عهده دارند؛ بنابراین می‌توان برای ترمیم زخم و سیو بافت آسیب دیده پوست و مو از PRP استفاده کرد.
پلاکت‌ها این وظیفه را به کمک فاکتورهای رشد موجود در خود انجام می‌دهند؛ به این ترتیب که پس از تزریق و قرار گرفتن در محل مورد نظر فاکتورهای رشد خود را آزاد کرده و این فاکتورهای رشد پیام‌های تحریکی و Regulatory لازم را به سلول‌ها فرستاده و عملکرد سلول را تنظیم می‌کند.
علاوه بر آن PRP دارای سلول‌های ضد التهابی و ضد میکروبی نیز هست. پس گاهی برای کاهش احتمال عفونت و تسریع در روند بهبودی زخم‌ها نیز از PRP استفاده می‌شود.
نحوه انجام PRP
برای انجام PRP ابتدا از بیمار خون گرفته می‌شود سپس در لوله‌های مخصوص انجام این کار ریخته شده و بعد سانتریفیوژ می‌شود. پس از آن پلاسمای غنی از پلاکت از سایر اجزای خونی جدا شده و پس از اضافه کردن اکتیویتور و در شرایطی بدون اضافه کردن آن، آماده تزریق به فرد می‌شود.
در این پلاسما غلظت پلاکت‌ها ۳ تا ۸ برابر غلظت آنها در جریان خون بوده و حاوی فاکتورهای رشد مختلف و سایر اجزا و واسطه‌های بیولوژیک است.
قبل از تزریق PRP به صورت ممکن است از پک بی‌حسی موضعی جهت کاهش درد حین تزریق استفاده شود. ممکن است متخصص پوست برای افزایش اثرات درمانی و تحریک کلاژن از یک دستگاه میکرونیدل همراه با PRP استفاده کند.
کاربرد PRP در جلوگیری از ریزش مو
پلاسمای غنی از پلاکت با بازیابی سلول‌های پوستی و آزاد کردن فاکتورهای رشد در ناحیه سر می‌تواند عملکرد فولیکول‌های مو را تقویت کند. علاوه بر آن PRP منجر به تشکیل عروق خونی جدید و افزایش اکسیژن‌رسانی به فولیکول مو می‌شود.
فاکتورهای رشد موجود در پلاکت‌ها هر کدام با ایفای وظیفه‌ای خاص سبب توقف ریزش مو و رویش مجدد آن در انواع مختلف ریزش از جمله ریزش با پترن هورمونی، ریزش مو به دلیل بیماری‌های سیستمیک و مشکلات تغذیه‌ای یا ریزش مو پس از استرس‌های فیزیکی و روحی می‌شود.
ترکیب درمان PRP به همراه میکرونیدلینگ یکی از درمان‌های موثر خصوصا ریزش موهای بعد از کرونا است.
کاربرد PRP در جوانسازی
یکی از روش‌های درمانی جهت جوانسازی دور چشم و صورت، پشت دست‌ها، نواحی دکلته PRP است. در این روش فاکتورهای رشد مشتق از پلاکت‌ها با تولید کلاژن، الاستین و ماتریکس بین سلولی از دست رفته کیفیت پوست را بهبود می‌بخشد.
علاوه بر آن از PRP می‌توان جهت جوانسازی دور چشم و رفع مشکلاتی نظیر تیرگی، پف و اصلاح چروک‌های دور چشم استفاده کرد.
پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یکی از موثرترین درمان‌ها برای انواع مشکلات پوستی از جمله اسکار، آکنه، لک، ملاسما و آسیب‌های ناشی از نور خورشید است.
میکرونیدلینگ همراه با پلاسمای غنی از پلاکت یک روش درمان موثر برای جوانسازی و رفع مشکلات پوستی است. این ابزار به سوزن‌های ظریفی مجهز است که هنگام حرکت در سطح پوست علاوه بر جوانسازی و شروع پروسه ترمیم پوستی مسیری جهت ورود دارو PRP به لایه مختلف پوست ایجاد می‌کند.
کاربرد PRP در ترمیم بافت آسیب‌دیده
پلاکت‌ها و فاکتورهای رشد موجود در آنها مانند یک داروی بیولوژیک برای تحریک و شروع فرایند طبیعی ترمیم زخم به کار گرفته می‌شوند؛ این مسئله به کمک فاکتورهای مشتق از پلاکتی مثل PDGF، VEGF، TGF، IGF، PF4 و… انجام می‌گیرد.
به علاوه مولکول‌های چسبندگی سلولی مانند فیبرین – فیبرونکتین موجود در PRP هموستاز کامل زخم را تسهیل می‌کند و تا حد زیادی مانع بروز و تشکیل هماتوم خواهد شد.
پی آر پی همچنین کمک می‌کند تا فلپ پوستی و SMAS به فاشیای زیرین بچسبند و ترمیم بافت بیماران پس از عمل جراحی به دلیل کم بودن فضای مرده زیر آن با سرعت بیشتری انجام شود.
کاربرد PRP در ارتوپدی
می‌توان از PRP در درمان طیف وسیعی از بیماری‌های مرتبط با ارتوپدی استفاده کرد؛ به عنوان مثال در ساییدگی‌ها و بیماری‌های مفصلی، ترمیم Fraction (شکستگی‌ها) استخوان نواحی مختلف، بازسازی سریع‌تر بافت‌های استخوانی و حتی ناهنجاری‌های مادرزادی می‌توان از اثرات مثبت PRP بهره برد. یکی دیگر از کاربردهای PRP در ارتوپدی تسریع بهبود کشیدگی تاندون‌ها و آسیب رباط‌ها در طب ورزشی است.
عوارض پی آر پی
از آن جا که پی آر پی با استفاده از پلاکت‌های شخص بیمار و در شرایط استریل تزریق خواهد شد عموما واکنش خطرناک آلژیک به همراه ندارد، با این وجود همیشه در درمان‌های تزریقی امکان بروز عوارضی مثل کبودی، اریتم (Erythema)، قرمزی خفیف محتمل است. بهتر است بدانید که با انجام مراقبت‌های لازم بعد از درمان، بروز عوارض جانبی تا حد زیادی قابل پیشگیری است
پس از پایان درمان ممکن است کمی درد سطحی و کبودی جزئی رخ دهد که عموما گذرا بوده و پس از چند روز از بین می‌رود.
موانع منع تزریق
- کنسرهای پوستی و سیستمیک
- بیماری‌های مزمن مانند دیابت درمان نشده یا HIV
- مصرف داروهای ضد انعقاد مانند آسپرین، وارفارین و…
- بیماری‌های خونی حاد و مزمن و مبتلایان به اختلالات انعقادی
- وجود عفونت سیستمیک و تب
- وجود عفونت در محلی که قرار است PRP انجام شود
- افراد مبتلا به بیماری اتوایمیون
- خانم‌های باردار و شیرده
- سابقه بیماری شدید کبدی
تعداد جلسات PRP و فاصله بین آنها
تعداد جلسات PRP و فاصله بین آنها در موارد مختلف بسته به هدفی که پیش روی بیمار و پزشک است متفاوت است. گاهی نیاز است که جهت دستیابی بهتر به هدف مورد نظر PRP با روش درمانی دیگر ترکیب شود که این امر نتیجه بهتر و موثرتری را به همراه خواهد داشت.
